เรื่องราวของโรคโควิด -19 นับวันจะบานปลายเป็นที่ระแวงของคนในสังคม ทำให้เป็นเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกันรายนี้ เกิดขึ้นเมื่อเวลา 11.32 น.วันที่ 29 กรกฎาคม 2564 ขณะที่ ร.ต.อ.กิตติศักดิ์ ถิ่นศิรภควัตต์ รองสว.สอบสวน สภ.พระธาตุช่อแฮ อ.เมือง จ.แพร่ ปฏิบัติ หน้าที่ พนักงานสอบสวน สภ.พระธาตุช่อแฮ ได้มี น.ส.แสงเดือน(สงวนนามสกุล)อายุ 57 ปี ชาวบ้านหมู่ 10 ต.สวนเขื่อน อ.เมือง จ.แพร่ ได้มาที่สภ.พระธาตุช่อแฮพร้อมกับมีอารมณ์น้อยเนื้อต่ำใจระคนกับความไม่พอใจ ของเพื่อนบ้านในละแวกบ้านตำบลสวนเขื่อน และได้เล่าเหตุการณ์ให้ พนักงานสอบสวน สภ.พระธาตุช่อแฮฟังว่า
ตนเองประกอบอาชีพเป็นคนดูแลสำนักเทพจันทรคุปต์ ในท้องที่ หมู่ 9 ต.สวนเขื่อน ทุกวันนี้ไปไหนในเขตบ้านสวนเขื่อนจะลำบากถูกรังเกียจจากชาวบ้านว่า ติดเชื้อโควิด- 19 ทั้งที่ตนไม่ติดและไม่ได้สัมผัสกับผู้ป่วยโควิดแต่อย่างใด เพียงแต่ว่าเป็นญาติคนที่ติดโควิดเท่านั้น โดยตนถูกชาวบ้านสวนเขื่อนหมู่ที่ 9 กล่าวหาว่าติดเชื้อโควิค -19จากญาติซึ่งเป็นน้าสาวและเป็นยายของเด็กที่ติดเชื้อโควิค -19 ซึ่งกำลังรักษาตัวที่โรงพยาบาลแพร่
น.ส.แสงเดือน ให้การกับ ตำรวจอีกว่า แท้จริงแล้วตนเองไม่ได้เข้าใกล้และสัมผัสกับคนป่วยแต่อย่างใด ทำให้ผู้แจ้งได้รับความเสียหายในการใช้ชีวิตประจำวันแต่ยังไม่ประสงค์จะดำเนินคดีกับผู้ใด หากต่อไปทราบว่ามีบุคคลใด กล่าวหาตนให้ได้รับความเสียหายอีกก็จะดำเนินคดีตามกฎหมายต่อไป หลังจากนั้น น.ส.แสงเดือนได้เดินลงจากโรงพักไป
น.ส.แสงเดือน กล่าวกับผู้สื่อข่าวพร้อมกับโชว์ใบแจ้งความให้ผู้สื่อข่าวดูและพูดว่า ต่อไปใครที่มาพูดให้ตนได้ยินว่า ตนเองเป็นโรคโควิด จะดำเนินคดีหมิ่นประมาททันที
