เมื่อเวลา 15.30 น. วันที่ 10 มิ.ย.64 ร.ต.อ.ประยูร ท่าช้าง รองสารวัตรสอบสวน ทำหน้าที่พนักงานสอบสวนเวร สภ.บ้านกวาง อ.สูงเม่น จ.แพร่ รับแจ้งเหตุมีคนพบศพคนจมน้ำเสียชีวิตลอยอึดที่บริเวณ สระน้ำสาธารณะประโยชน์ใกล้ถนนคลองชลประทานใกล้ป่าช้าบ้านน้ำฮอก ม.3 ต.บ้านเหล่า อ.สูงเม่น ให้ตรวจสอบด้วย ว่าจะใช่บุคคลคนเดียวกันที่มีญาติแจ้งหายที่บ้านร่องแค หมู่ 7 ต.น้ำชำ อ.สูงเม่น จ.แพร่ หรือไม่
หลังรับแจ้งจึงประสานหน่วยกู้ภัยสูงเม่น แพทย์เวร รพ.สูงเม่น และ นายมานะ งอกไม้ ผญบ.ม.7 บ้านร่องแค พร้อมญาติผู้สูญหายเดินทางไปยังที่ได้รับแจ้งทันที ที่เกิดเหตุเมื่อญาติๆเห็นก็ยืนยันว่าเป็นนายสินณรงค์ (เอ็ม) ขัติกุล อายุ 48 ปี บ้านเลขที่ 26/1 ม.7 บ้านร่องแค ต.น้ำชำ อ.สูงเม่น จ.แพร่ ทำงานเป็นพนักงานไปรษณีย์ ศูนย์ไปรษณีย์เด่นชัย ที่หายจากบ้านตั้งแต่ช่วงเช้าวันจันทร์ที่ 7 มิ.ย. 64 ที่ผ่านมา ทางชาวบ้านญาติๆ และเพื่อนร่วมงานออกติดตามมาตลอด 3 วันที่ผ่านมาสภาพศพสวมเสื้อกล้ามและกางเกงสีน้ำเงินลอยอยู่บนผิวน้ำเสียชีวิตอยู่ในสระน้ำ สภาพลอยขึ้นอืด ร.ต.อ.ประยูร ท่าช้าง พนักงานสอบสวน สภ.บ้านกวาง ร่วมกับ พนักงานสอบสวน สภ.สูงเม่น ที่รับแจ้งคนหาย ก็ร่วม ตรวจสอบที่เกิดเหตุร่วมกับแพทย์เวร ร.พ.สูงเม่น ญาติและเพื่อนร่วมงานที่มาดูศพ จึงให้หน่วยกู้ภัยสูงเม่น นำศพขึ้นมาชันสูตร หาสาเหตุการเสียชีวิต
สอบถามเพื่อนร่วมงาน ได้เล่าถึงผู้ตายว่าเป็นคนชอบช่วยเหลือคนอื่นดี แต่ขี้เกรงใจคน เป็นนักกีฬาฟุตบอล บ้านเดิมอยู่จังหวัดพะเยา มาอยู่บ้านกับครอบครัวของภรรยา ไม่มีบุตร ระยะหลังมีอาการซึมเศร้า คล้ายว่ามีคนติดตาม อยู่ตลอดได้เคยปรึกษากับ นายมานะ งอกไม้ ผญบ.ที่สนิทกันและเล่าให้ฟังว่าเคยร่วมอยู่ในเหตุการณ์การจับกุมยาเสพติด ในการนำส่งพัสดุไปรษณีย์ซึ่งตนเองปฏิบัติหน้าที่ในการรับพัสดุ จนมีการจับกุมดำเนินคดี ผู้ต้องหาทั้งแก็งค์ เมื่อสี่ปีก่อนขณะทำงานไปรษณีย์ สูงเม่น และเมื่อไม่นานมีมีคนมาทัก ว่าจำเขาได้ไหมเหมือนอดีตผู้ต้องหาคดียาเสพ ที่ตนเองเคยมีส่วนร่วมในการจับกุมกับตำรวจ สภ.สูงเม่น ทำให้เกิดความกังวลระแวงกลัวถูกทำร้ายตามแก้แค้น มีความวิตกจนเป็นปัญหาสุขภาพ จนต้องเข้ารักษาตัวโรงพยาบาลและทานยารักษาอาการ จนเกิดเป็นโรคซึมเศร้าและภรรยารับราชการอยู่ต่างจังหวัด แต่ก็ไปออกกำลังแตะบอลกับกลุ่มเพื่อนตลอด จนช่วงปัญหาโรคโควิดระบาด จึงอยู่บ้านตลอด ทางญาติและครอบครัวก็พยายามดูแลกันอย่างดีมาตลอด การปฏิบัติหน้าที่การงานก็เป็นปกติ แต่มักซึมเศร้าเมื่ออยู่บ้าน จนมาเกิดเหตุการณ์ดังกล่าว
